-
1 κάλλος
A beauty, esp. of body, Il.9.130, 20.235, etc.; ;κάλλεϊ καὶ Χάρισι στίλβων Od.6.237
;περί τ' ἀμφί τε κ. ἄητο h.Cer. 276
: in a concrete sense, as though external to the body,κάλλεϊ μέν οἱ πρῶτα προσώπατα καλὰ κάθηρεν ἀμβροσίῳ, οἵῳ Κυθέρεια Χρίεται Od.18.192
: freq. i<*> Trag. and Prose,γυναῖκε.. κάλλει ἀμώμω A.Pers. 185
;κ. σώματος Democr.105
; opp. αἶσχος, Pl.Smp. 201a: in a general sense,τῶν ἔργων τῷ μεγέθει καὶ τῷ κάλλει Χαλεπὸν ἐξισῶσαι τοὺς ἐπαίνους Isoc.12.36
;Χώρη κάλλεϊ καὶ ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα Hdt.8.144
, cf. Pl.Chrm. 157e, D.S.1.30; of ships, Th.[3.17];ἀρετὴ ἂν εἴη κ. ψυχῆς Pl.R. 444d
; τὸ τῶν μαθημάτων κ. Id.Grg. 475a; ἐς κάλλος with an eye to beauty, so as to set off her beauty, E.El. 1073; οὐ γὰρ ἐς κ. τύχας δαίμων δίδωσιν so as to regard beauty or show, Id.Tr. 1201; ὁ εἰς κ. βίος, opp. αἰσχρουργία, X. Ages.9.1;ἐς κ. ζῆν Id.Cyr.8.1.33
; but ἐς κ. κυνηγετεῖν hunt for pleasure, Arr.Cyn.25.9: in pl., σωμάτων κάλλη, opp. ψυχῶν ἀρετή, Pl. Criti. 112e.2 concrete, of persons,κ. κακῶν ὕπουλον S.OT 1396
; of a bird, Clitarch.21 J. codd.; mostly of women, a beauty,τὴν θυγατέρα, δεινόν τι κάλλος καὶ μέγεθος X.Cyr.5.2.7
;Γαλάτεια, κάλλος Ἐρώτων Philox.8
(nisi leg. θάλος); Ἑλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖα κάλλη Luc.DMort.18.1
, cf. Im.2.3 in pl., beautiful things, as garments and stuffs,ἐν ποικίλοις.. κάλλεσιν βαίνειν A.Ag. 923
; βάπτειν τὰ κ. Eup.333, cf. Pl.Phd. 110a, Poll.7.63, Hsch. s.v.;κυπαρίττων ὕψη καὶ κάλλη Pl.Lg. 625c
;μεγέθεσιν κάλλεσίν τε ἔργων Id.Criti. 115d
, etc.; τὰ κ. τῆς ἑρμηνείας beauties of style, Longin.5.1 (also in sg., τὸ κ. τῆς ἑρμ. D.H.Comp.3); κάλλεα κηροῦ beautiful works of wax, i.e. honeycombs, AP9.363.15 (Mel.); ; κ. οἰκοδομημάτων, = καλὰ οἰκοδομήματα, Plu.2.409a, cf. 935a, D.C.65.15. -
2 ὕπ-ουλος
ὕπ-ουλος, eigtl. von Wunden und andern Leibesschäden, die zwar oberwärts verharrscht, vernarbt sind, aber unter der Narbe noch fortschwären und wieder aufbrechen, unterköthig; μέγας καὶ ὕπουλος αὐξάνεται ὁ σπλήν Plat. Tim. 72 d; dah. übrtr. von jedem versteckten, geheimen Uebel; auch vom versteckten, heimtückischen Menschen; übh. Etwas, was dem äußern Anschein nach gut u. gesund ist, innerlich aber verderbt u. böse ist, τὴν ὑπὸ τῶν Ἀϑηναίων ὕπουλον αὐτονομίαν Thuc. 8, 64, οἰδεῖ καὶ ὕπουλός ἐστιν ἡ πόλις Plat. Gorg. 518 e, vgl. 480 b; ἡσυχία Dem. 18, 307; Plut. Lyc. 18; λόγοι Babr. 44, 4; ὕπουλον ἔχων τὸ φιλάνϑρωπον Alciphr. 3, 3. – Dah. ὕπουλον εἶναί τινος, den Keim wozu in sich tragen, heimlich womit erfüllt sein, κάλλος κακῶν ὕπουλον Soph. O. R. 1396, der (frg. 952) auch das trojanische hölzerne Pferd ὕπουλος genannt haben soll; – ὕπουλον εἶναί τινι, Einem insgeheim feindlich sein, οἱ ὕπουλοι, falsche Freunde, Plut. Caes. 60; ὑπούλως διακεῖσϑαι Pol. 10, 35, 6; ὑπούλως εἶχον πρὸς ἀλλήλους Plut. Alex. 47; Luc. 22.
-
3 υπουλος
21) внешне зарубцевавшийся, гноящийся внутри(σώματα, ἄνθρωπος Plut.; ψυχή, πόλις Plat.)
2) внешний, обманчивый, ложный, притворный(αὐτονομία Thuc.; ἡσυχία Dem.; λόγοι Plut.)
κάλλος κακῶν ὕπουλον Soph. — красота, скрывающая несчастья;ὕπουλον τέλμα Plut. — незаметная сверху трясина;ἀνέρ ὑ. Men. — коварный человек;οἱ ὕπουλοι Plut. — тайные недоброжелатели; -
4 ὕπουλος
ὕπουλ-ος, ον, of sores,A extending inwards, under the surface of the flesh, enclosed,τὰ συριγγώδη καὶ ὅσα ὕ. ἐστι καὶ ἔντοσθε κεκοιλασμένα Hp.Medic.11
; ὅσα μὲν ἔχει στόμα μέγα καὶ οὐ ταχὺ συμφύεται, ταῦτα καίειν δεῖ, ὅπως ἡ ἐσχάρα ἐκεῖ πέσῃ· οὕτως γὰρ οὐκ ἔσται ὕπουλα, i.e. there will be no internal accumulation of pus, Arist.Pr. 863a12; also of the part affected, festering, purulent,σῶμα Cratin.351
, cf. Plu.Lyc.4;ἐπιληψίαι Gal.Vict.Att. 1
; .2 metaph., with festering sores underneath, unsound, hollow, οἰδεῖ καὶ ὕ. ἐστιν [ ἡ πόλις] Id.Grg. 518e; ὕ. τὴν ψυχὴν ποιήσει ib. 480b;ὕ. τέλμα
treacherous,Plu.
Rom.18; ὕ. εὐνομία (v.l. αὐτονομία) hollow, unreal, Th.8.64;ὕ. ἡσυχία D.18.307
; applied to the Trojan horse, S.Fr. 1105; κάλλος κακῶν ὕπουλον a fair outside, but fraught with ills below, Id.OT 1396;ὕ. μάντευμα
false, fallacious,Paus.
3.7.3;φαντασίαι Gal.7.203
;λόγοι Babr.44.4
; of persons, false, deceitful,ἀνὴρ ὕ. δίκτυον κεκρυμμένον Men.Mon. 587
;δόλιοι καὶ ὕ. Phld.Ir.p.60
W., cf. Plu. Caes.60, etc.;ὕ. οἱ Ἀττικοί Dicaearch.1.4
; concealed, [ δόξαι], ἔχθρα, Phld.D.1.24, D.H.3.28; of evils, festering within,οἴημα Plu.2.44a
; στάσεις ib.329b. Adv., - ως διακεῖσθαί τινι to be secretly hostile to one, Plb.10.35.6; ὑ. ἀκροᾶσθαι render a hollow obedience, Plu.Luc.21; joined with δολίως, Epigr.Gr.387 (Apamea Cibotus). (Perh. from ὑπείλλω, lit. shut up, suppressed; ὕπουλον = a 'gathering'.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὕπουλος
См. также в других словарях:
ύπουλος — η, ο / ὕπουλος, ον, ΝΜΑ 1. αυτός που κάτω από την φαινομενική καλωσύνη ή υγεία κρύβει κακό ή κακά (α. «ύπουλη νόσος» β. «οἰδεῑ καὶ ὕπουλός ἐστιν ἡ πόλις», Πλούτ. γ. «κάλλος κακῶν ὕπουλον», Σοφ.) 2. (για πρόσ.) κρυψίνους, δόλιος, υποκριτικός (α.… … Dictionary of Greek
